دوست خوب از نظر روایات معصومین كسی است كه ویژگیهای ذیل را دارا باشد:
1- عقل و خرد: در روایات بر همنشینی با دوستان خردمند تأكید شده است. امام علی علیهالسلام میفرماید: "هم نشینی با دوست خردمند، زندگی بخش جان و روح است".
این موضوع به حدی مهم است كه دشمن خردمند بر دولت نادان ترجیح داده شده است. امام علی علیهالسلام در اینباره میفرماید: "دشمن با خرد برای تو از دوست نادان مطمئنتر است".
دوستی با مردم دانا نكوست دشمن دانا به از نادان دوست
دشمن دانا بلندت میكند بر زمینت میزند نادان دوست
2- صلاحیت اخلاقی: دوست خوب كسی است كه از رذایل اخلاقی و شرارت باطنی به دور باشد. در روایات معصومین از دوستی با اشرار و اهل فسق و فجور به شدت منع شده است.
امام علی علیهالسلام میفرماید: "هم نشینی با تباه كاران مایه تباهی است همانند باد كه وقتی بر مردار میوزد، با خود بوی بد به همراه دارد".
افرادی كه با دوستان نااهل رفت و آمد میكنند، هر چند بتوانند مراقب خویش باشند، اما هرگز نخواهند توانست خود را از رسوایی و ننگ و بدنامی اجتماعی محفوظ بدارند.
پیامبر اكرم صلی الله وعلیه وآله
میفرماید:"شایستهترین مردم برای بدنامی كسی است كه با بدنامها همنشین
باشد".
تا توانی میگریز از یار
بد یار بد بدتر بود
از مار بد
مار بد تنها تو را بر جان زند یار بد بر جان و هم ایمان زند
3-پای بندی به تعهدات: دوست خوب كسی است كه به آداب دوستی متعهد باشد.
امام صادقعلیهالسلام میفرماید: "دوستی حد و مرزی دارد. هر كس آنها را مراعات كرد، دوست حقیقی است و گرنه نسبت دوستی به او نده. حدود دوستی عبارتند از:
1- آن كه نهان و آشكارش برای تو یكسان باشد.
2- زینت تو را زینت خود و عیب تو را عیب خویش شمارد.
3- اگر به ریاست و ثروت و پست و مقام برسد، رفتارش عوض نشود.
4- اگر تمكن پیدا كرد، از آن چه دارد، نسبت به تو دریغ نورزد.
5- تو را در گرفتاریها رها نكند و تنها نگذارد.