مقدمه
سنایی شاعر بزرگ و پرمایة ادب پارسی از جمله شاعران برجسته ای است که آثارش از جهات کمیت و کیفیت در خور توجه و بررسی است. از میان آثار این سخنور کم نظیر، دیوان اشعار گران سنگ وی از ظرافتها و لطایف خاص برخوردار است که از جهت ادبی و فکری و زبانی و تنوع مضامین مختلف جایگاه ویژه و استواری دارد.
می توان ادعا کرد سنایی نخستین کسی است که مضامین بدیع عارفانه را وارد شعر و غزل عاشقانه فارسی کردو شعری را که به واسطه شاعران درباری و کم مایه رو به هبوط گذاشته بود و غزل فارسی را تبدیل به وسیله ای برای وصف غلام بارگی ها و عیاشی حاکمان وقت کرده بود، نجات داد و رنگ و بویی تازه به آن بخشید.
نگارنده در این جستار بر آن است که علاوه بر نگاهی اجمالی به شخصیت و آثار این شاعر برجسته پارسی گوی، هنجار شکنی وی را در باب شعر به ویژه شعر عرفانی فارسی مورد بررسی قرار دهد.