1- به اجابت نرسيدن
دعاها
امام صادق (عليه السلام ) فرموده است: گناهى كه نابودى {فرد يا جامعه } را سرعت بخشد، قطع رحم است و گناهى كه مانع اجابت دعاها مى شود و هوا را تيره و تار مى كند، عاق والدين است. در روايتى آمده است كه خداوند، در شب نيمه شعبان ، هر دعايى را اجابت مى كند، مگر دعاى كسى كه قاطع رحم باشد يا براى قطع رحم دعا كرده باشد.
2- بى اثر شدن اعمال
نيك (حبط اعمال)
رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) فرمود: در قيامت ، رحم و امانت ، پل صراط را احاطه مى كنند. هنگامى كه صله رحم كننده و امانت دار از آن بگذرند، وارد بهشت مى شوند و زمانى كه قاطع رحم و خيانت كننده به امانت از بگذرند، به آتش افكنده مى شوند؛ زيرا با اين دو گناه ، هيچ عملى به حال ايشان سودمند نخواهد بود.
3- محروم ماندن از
بهشت
رسول خدا (صلى الله عليه و آله ) مى فرمايد: سه گروهند كه هرگز داخل بهشت نمى شوند: شراب خوار، ايمان آورنده به سحر و جادو و قطع كننده رحم.
همچنين در
كلام گهربار ديگرى مى فرمايد: كسى كه خاندان خود را ضايع و با ارحامش قطع رابطه
كند، خداوند در روز قيامت ، او را از پاداش نيك محروم خواهد كرد و كسى كه خدا او
را در روز قيامت تباه كند، به درستى كه جزو هلاك شدگان خواهد بود، مگر اينكه براى
او شافعى باشد و چنين شافعى براى او يافت نمى شود.
4- گرفتارى به لعن
خداوند
خداوند در
قرآن مجيد، كسانى را كه قطع رحم مى كنند، سزاوار لعن مى داند و مى فرمايد:
فهل
عسيتم ان توليتم اءن تفسدوا فى الاءرض و تقطعوا اءرحامكم اولئك الذين لعنهم الله . (محمد: 22 و 23)
اگر
روى گردان شويد، آيا جز اين انتظار مى رود كه در زمين فساد و قطع رحم كنيد؟ آنها
كسانى هستند كه خداوند از رحمت خويش دورشان ساخته است.
5- خسران در دنيا و آخرت و نزول بلا
امام صادق (عليه السلام ) نيز در اين باره مى فرمايد: هيچ گناهى نيست كه مانند ستم و قطع رحم ، عقوبت آن در دنيا و آخرت سزاوار تسريع باشد؛ زيرا باطل رفتنى است.
نام برخی از حیواناتی که در قرآن آمده است